Gevaarlijk
"Ze gaan je beroven, bestelen of vermoorden." "Je wordt vast ontvoerd."
Zomaar een paar kreten die ik wel eens naar mijn oren geslingerd kreeg toen ik aan de wandel ging. Net als: "Dat is toch heel gevaarlijk!"
Ik had mezelf al eens vaker in het diepe gegooid door een jaar solo door Azië te reizen. Regelmatig moest ik mijn lot in handen van anderen geven. Toegeven, overgeven. Vertrouwen. Dat met name, vertrouwen hebben dat het goed komt. Vertrouwen in jezelf, je onderbuikgevoel en medemens.
Later trok ik erop uit, wandelend met een rugtas. Om te zien hoe die wereld eigenlijk is. Hoe de mensen zijn onderweg. Of er wel gastvrijheid bestaat. Of mensen bereid zijn je te helpen zonder eigen belang.
Ik begon ooit eens in ons eigen kikkerlandje, Nederland. Helemaal in het noorden aan de Waddenzee begon mijn wandeling naar Spanje. Ik liep door Friesland, Overijssel, Gelderland en Limburg. Ik passeerde steden als Leeuwarden, Heerenveen, Zwolle, Deventer, Venlo, Roermond en Maastricht.
Geen "nee" heb ik gehad. Ik was overal welkom, zat bij vreemde mensen aan de keukentafel en werd met open armen ontvangen. Die tocht is alweer wat jaartjes geleden. Inmiddels liep ik meer dan 10.000 kilometer door Europa. Alleen. Net als toen, toen ik begon in het voor mij vertrouwde Nederland.
Op andere avonturen wandelde ik door landen als Turkije, Bulgarije, Servië, Roemenië. Nu passeerde ik ook steden. Dit keer met namen als Istanbul, Sofia, Belgrado en Zagreb. Ik liep door buitenwijken en achterbuurten.
Ik liep daar helemaal alleen. Ik ben niet ontvoerd, beroofd of bestolen. Het was helemaal niet gevaarlijk. Nee, de wereld is goed! Het grootste gros van ons allemaal wil maar een aantal dingen. Een beetje levensgeluk, gezondheid en vooral liefde.
Dat is onze gemene deler. Liefde. In Nederland, Roemenië, Servië, of ergens ver weg in Azië. Liefde is wat ons allemaal bindt. We leven in een rare tijd, waarin het inderdaad lijkt of de wereld kapot is. Gelukkig weet ik dat "we" in de meerderheid zijn.
Want liefde overwint. Altijd.
(foto: Transilvanië, Roemenië. Ik liep erlangs, de tafel werd gedekt. Ik was meer dan welkom.)
Reageer